.jpg)
Obraz Matki Bożej Bronowickiej w kościele w Bronowicach Wielkich
W roku 1895 właściciele dworu w Bronowicach Wielkich Jan i Michalina Fischerowie ufundowali przy granicy z Bronowicami Małymi neogotycką kaplicę pod wezwaniem św. Franciszka z Asyżu i św. Władysława króla, w której umieszczono obraz o tym samym tytule autorstwa Tomasza Antoniego Lisiewicza (1857-1930), malarza i poety, ucznia Jana Matejki, urodzonego w Krakowcu (obecnie Ukraina), że będzie ona prezbiterium przyszłego kościoła.
Nabożeństwa w kaplicy początkowo odprawiali Jezuici, a od 1909 r. na stałe przyszli tu Franciszkanie, zwani Reformatami z klasztoru św. Kazimierza w Krakowie. W nabytym po drugiej stronie ul. Ojcowskiej budynku osiadł pierwszy duszpasterz. Kolejny duchowy opiekun Bronowic Wielkich o. Zygmunt Janicki prowadził w latach 1911-1913 budowę kościoła. I Wojna Światowa i powojenny kryzys zniweczyły zaawansowane prace.
Prowizorycznie dostawiane do kaplicy przybudówki ledwo mieściły coraz liczniejszych parafian. W latach 1966 - 68 kościół otrzymał nowe wyposażenie wnętrza. Usunięto z prezbiterium dawny, neogotycki ołtarz, zastępując go nowym ołtarzem centralnym. Ścianę absydy ozdobiono ceramiczną mozaiką przedstawiającą Ostatnią Wieczerzę oraz trzema witrażami: Ducha Świętego, Stygmatyzacji Św. Franciszka i Św. Antoniego. Po wieloletnich staraniach kościół w Bronowicach Wielkich powstał ostatecznie w roku 1980. Jego prezbiterium zgodnie z dawnymi planami stanowi ufundowana pierwotnie kaplica Fischerów. Nowy kościół jest umiejętnym połączeniem „starego z nowym”. Dnia 26 IX 1976 r. Karol kard. Wojtyła, arcybiskup metropolita krakowski, poświęcił i wmurował kamienia węgielnego, przywieziony z góry Alwerni we Włoszech, miejsca stygmatyzacji św. Franciszka. Trzy lata później, 2 XII 1979 r., arcybiskup metropolita krakowski Franciszek kard. Macharski dokonał poświęcenia kościoła.
W bocznym ołtarzu franciszkańskiej świątyni znajduje się obraz Włodzimierza Tetmajera, ofiarowany o. Zygmuntowi Janickiemu pod koniec pierwszej wojny światowej przez samego artystę, mieszkańca pobliskich Bronowic Małych. Malarz pozostawał w przyjaźni z Ojcem Janickim, prowincjałem Franciszkanów-Reformatów, również późniejszym gwardianem bronowickiego klasztoru, misjonarzem ludowym, a także autorem pism historycznych i kaznodziejskich.
Obraz Matki Bożej w stroju bronowickim z dzieciątkiem Jezus na rękach powstał w 1916 r. Do obrazu pozowały córki Tetmajera: najstarsza Jadwiga - Isia z „Wesela” S. Wyspiańskiego i najmłodsza Krystyna. Umieszczony na obrazie między herbami Warszawy i Krakowa Orzeł Biały z królewską koroną oraz patriotyczna sentencja „Podnieś rączkę Boże Dziecię, błogosław ojczyznę miłą”, trafnie oddają ducha ówczesnych czasów wybijającej się ku niepodległości Polski. Wielkim orędownikiem odrodzenia Ojczyzny był Włodzimierz Tetmajer, spoczywający wraz ze swoją żoną Anną z Mikołajczyków na miejscowym cmentarzu Pasternik. Na wiosnę 2015 r., staraniem O. Proboszcza Eligiusza Dymowskiego OFM został po raz pierwszy poddany całkowitej renowacji Obraz Matki Bożej Bronowickiej, nazywanej również Opiekunką Małych Ojczyzn. Obraz ten został odnowiony w krakowskiej pracowni artystyczno-konserwatorskiej pani Anny Dorak.
Modlitwa do Matki Bożej Bronowickiej Opiekunki Małych Ojczyzn
Maryjo Niepokalana i Królowo świata, z uszanowaniem i pokorą klękam u Twoich stóp i pozdrawiam Cię jako Matkę naszego Zbawiciela.
Wpatrzony w Twój wizerunek, Bronowicka Pani, proszę Cię za całą parafię, wszystkie rodziny i umiłowaną ziemię naszą, na której tyle znaków dobra i świętości nam pozostawiły: ludzka wiara i oddanie się Bogu Najwyższemu.
Tobie powierzam całe moje życie oraz nasze miasta i wioski, abyś ich broniła przed grzechem i zakusami szatana.
Opiekunko Małych Ojczyzn spraw, aby nigdy nie ustała we mnie wiara w Boga oraz aby nie zabrakło w moim sercu miłości miłosiernej, zdolnej kochać każdego człowieka i cały nasz kraj.
Wyjednaj łaskawie to, o co Cię proszę, jeśli będzie to miłe Tobie i będzie na większą cześć i chwałę Twoją oraz uwielbionego Syna Twego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa. Amen.
Eligiusz Dymowski
Do Bogarodzicy z Bronowic Wielkich
Matko Jezusowa w bronowickiej sukni
tetmajerowska polska nasza
Pani nadziei na trudne czasy
przytul
pociesz
i dodaj sił w codzienności
by miłość choć kulawa
wierną Bogu była
Kraków, 10 marca 2009
Litania do Matki Bożej Bronowickiej Opiekunki Małych Ojczyzn
(do prywatnego odmawiania)
Kyrie elejson, Chryste elejson, Kyrie elejson.
Chryste, usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami
Matko Boża Anielska, módl się za nami.
Pani Bronowicka, módl się za nami.
Opiekunko Małych Ojczyzn, módl się za nami.
Szafarko Bożych tajemnic, mód się za nami.
Pokorna i oddana Służebnico Chrystusa, módl się za nami.
Wychowawczyni powołań kapłańskich i zakonnych, módl się za nami.
Wołająca o pokój i dobro, módl się za nami.
Stolico łagodności i roztropności, módl się za nami.
Żywa Ikono różańca świętego, módl się za nami.
Orędowniczko rodzin, módl się za nami.
Bogarodzico przyjmująca nas za swoje dzieci, módl się za nami.
Pani niezawodnej nadziei, módl się za nami.
Panno łaskawa, módl się za nami.
Najczystsze źródło naszych radości, módl się za nami.
Skuteczny ratunku nieszczęśliwych i zrozpaczonych, módl się za nami.
Wiekuista radości zapłakanych, módl się za nami.
Rozumiejąca ludzki ból i cierpienie, módl się za nami.
Wypraszająca miłosierdzie poległym za wolność Ojczyzny, módl się za nami.
Zwierciadło pociechy i sprawiedliwości, módl się za nami.
Wspierająca tych, którzy pragną wyzwolenia ze swoich nałogów, módl się za nami.
Światło nienarodzonych, módl się za nami.
Wielka otucho stojących na progu wieczności, módl się za nami.
Skuteczna wybawicielko z czyśćca, módl się za nami.
Królowo otwierająca niebo tym, którzy wiernie Cię słuchają, módl się za nami.
Królowo Zakonu Franciszkańskiego, módl się za nami.
Królowo Polski, mól się za nami.
Królowo świata, módl się za nami.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
Módlmy się:
Panie Jezu Chryste, Boski Zbawicielu! Ty dałeś nam swoją Niepokalaną Rodzicielkę za wierną Matkę i Opiekunkę, dozwól prosimy, abyśmy wzywając ustawicznie Jej macierzyńskiej pomocy, zasłużyli kiedyś na doznawanie wiekuistego kosztowania owoców Twego odkupienia, który żyjesz i królujesz teraz i przez wszystkie wieki wieków. Amen.
